O szafie, co pachnie goździkiem, wanilią i różą.

Dzień jak co dzień. Sytuacja jakich wiele. Moja kumpela wtulona zalewa się (i mnie) łzami, bo mężczyzna jej życia okazał się Typowym Ujem. Nagle ścieżka dźwiękowa dramatu pod niezbyt zaskakującym tytułem "A ja go kochałam" zatrzymuje się. Chwila niepokojącej ciszy poprzedzona jest znaczącym chrumknięciem i pociągnięciem zasmarkanego nosa. Cisza narasta, a z każdą sekundą powoduje większe napięcie, oczekiwanie na wybuch kolejnego ataku rozpaczy.

- Chyba pomoczyłam Ci bluzkę, Mała. 

- Nie szkodzi. - odpowiadam niemal automatycznie - Jak przemoknie mi stanik zacznę się skarżyć.
Ta "Duża" (5cm wyżej to ja nadrabiam obcasami, ot co!) uśmiecha się i wtula się dalej.

- Hmm?
- Jak ty ślicznie pachniesz.

Też się uśmiechnęłam. To niby taki prosty komplement, ale bardzo szczery. W końcu w tej dziedzinie z przyzwyczajenia korzystamy z oczu i uszu. Dostrzegamy ładną figurę, ubiór, nową fryzurę, ton czy przyjemny śmiech, a zmysł węchu często traktujemy po macoszemu. Póki coś nas nie drażni, nawet nie zwracamy uwagi, że pachnie. Otwierany jogurt, wilgotny, poranny wiatr i świeżo zaparzona kawa są codziennie nawet niezauważane. Świat jest pełen barw, dźwięków i ... zapachów ( oczywiście reszty też jest pełen ).

Zapach wyczuwamy dopiero przy bardzo...bardzo bliskim kontakcie z drugim człowiekiem lub na odwrót - wówczas nie wróży to nic dobrego. No, może poza jednym wypadkiem. Zapewne nikt nie chce tu czytać naukowych dywagacji, ale jedno słowo: feromony. Bez doświadczonego bliskiego kontaktu, a jednak pamiętasz jego zapach? Zakładając, że nie kąpie się w wodzie toaletowej o trwałości przypalonego plastiku, możesz przypuszczać, że to nie przypadek...

Szafa, co pachnie goździkiem, wanilią i różą ...

i już tłumaczę dlaczego. 

Goździki jak można się domyśleć stoją na straży moich ubrań przed molami. W myśl zasady "lepiej zapobiegać, niż leczyć" rozwiesiłam szyfonowe woreczki z własną mieszanką goździków z zielem angielskim i kawałkiem kory cynamonowej. Ubrania chronione, zapach świątecznego piernika jest efektem ubocznym.

Wanilia to historia przypadku. Rok temu skrzypiał mi zawias w szafie, a ja, oczywiście, nie wiedziałam czym go naoliwić. Wtedy użycie aromatu do ciasta wydawało mi się logiczne. Nie, nie pytajcie dlaczego. Brak skrzypienia i zapach utrzymują się do dziś.

Róża - najczęściej towarzyszący mi zapach wanilieowo-różany to po prostu efekt perfum - jestem wiecznie wierna Amor Amor Cacharel'a, choć do romansu z zapachem oriflame Mirage jeszcze wrócę. Czy to zaskakujące, że w jego nuty również wchodzi róża?